اختصاصی زرجوب، ورزشی: امیر حسین دهقان متولد دی ماه سال ۱۳۷۴، فعالیت ورزشی خود را در رشته‌ی فوتبال به صورت جدی از سن ۵ سالگی در استادیوم “عضدی”، آغاز نمود. وی در گفت و گویی اختصاصی با زرجوب به فراز و نشیب های تیم داماش پرداخت.
امیرحسین دهقان از سن ۱۰ تا ۱۵ سالگی هم زمان در تیم ملی و داماش فعالیت داشت و توانست در تیم ملی، قهرمانی غرب آسیا را همراه “محمد یاوری” کسب کند.
وی با بیان اینکه “ وضعیت داماش اصلا خوب نیست “ خاطر نشان کرد: چهار فصل است که در داماش حضور دارم، در سالی که گذشت با توجه به تلاش مدیران متاسفانه امسال کمترین دریافتی را در لیگ یک داشتیم که در فوتبال ایران بی سابقه است.
این فوتبالیست جوان گیلانی با ذکر این موضوع که “ مدیران ورزش، باید ورزشی باشند در غیر این صورت ضربه زیادی به باشگاه می خورد “ بیان کرد: کسی که از جنس ورزش باشد در جمع کردن تیم موثر خواهد بود، عوامل را درک می کند و کمک حال تیم می شود؛
یک مدیر کار بلد، بهتر از یک مدیری است که فقط از لحاظ مادی بالا باشد.
این بازیکن داماش با اشاره به این موضوع که در فوتبال ایران قرارداد بسیاری از مربیان به صورت دلالی بسته می شود، اظهار کرد: به نظر بنده قراردادهای مربیان با واسطه و دلالی بسته می شود و تعداد بسیار انگشت شماری به صورت فنی مورد انتخاب قرار می گیرند این موضوع در لیگ ۱ و ۲ هم چنین لیگ برتر نیز صادق است.
دهقان با ذکر این موضوع که مربیان، نقش بسزایی در شناسایی استعداد های ورزشی استان دارند گفت: در فوتبال ایران مربیانی که به صورت پایه ای کار می کنند، گمنام هستند و مسئولین ورزشی رسیدگی چندانی به آنها ندارند در صورتی که وجود همین مربیان سبب شناخت استعداد ورزشی استان می شود.
وی گلایه ای از وعده های بی ثمر مسئولین ورزشی نیز داشت؛ فوتبال داماش در ادوار لیگ دو توانست به جام حذفی برسد و این موضوع را تنها مدیون کادری است که در این دو سال زحمت بسیاری برای ارتقا وضعیت داماش کشید، اما با وعده های مدیریت به مربی و فشار های مالی، مربی مجبور به استعفا شد و تیم داماش شانس صعود خود را از دست داد.
امیر حسین دهقان با بیان اینکه لباس داماش برایم بسیار با ارزش است و برایش می جنگم، گفت: بعد از بازی با چوکای تالش، پیشنهاد هایی به من شد اما پس از بازی مصدوم شدم و از ناحیه ربات صلیبی آسیب دیدم؛ امسال قبل نیم فصل نیز پیشنهاد هایی داشتم اما از زمان کودکی تعصب به داماش و رشت در وجودم بود و همیشه پایبند به داماش می مانم.
وی در ادامه بیان کرد: سالی که به خاطر مصدومیت بازی ها را از دست دادم را حتما جبران خواهم کرد و امیدوارم همراه کادر فنی بتوانیم هواداران داماش را خوشحال کنیم.
دهقان با اشاره به اینکه وجود هواداران کنار تیم انگیزه و انرژی بسیاری را در تیم جاری می کند، بیان داشت: از همه هواداران و تیفوسی هایی که در جایگاه خودشان در ایران، بهترین و بی نظیر هستند تشکر می کنم و بدون اغراق می گویم اگر حمایت هواداران کنار ما و تیم داماش نبود مسلما داماشی هم وجود نداشت.
وی در پایان گفت و گوی خود تقاضایی از مسئولین نیز داشت؛ بزرگترین مشکل رشت در قسمت ورزشی استادیوم است، همانطور که در اهواز استادیوم فولاد درست کردند در رشت هم بودجه ای به این موضوع اختصاص دهند تا استادیومی در شان مردم گیلان ساخته شود .
امیر حسین دهقان با اشاره به تلاش ستودنی رسانه های ورزشی گیلان خاطر نشان کرد: با توجه به پتانسیل بالایی که استان گیلان دارد باید دید ویژه ای به ورزش مخصوصا فوتبال شود، رسانه های ورزشی در این امر می توانند بسیار موثر عمل کنند
دهقان در پایان گفت و گو ضمن ابراز ناراحتی از ویروس کرونا و فشار های اقتصادی وارد شده به کسب و کار بیان کرد: امیدوارم هرچه زودتر این بیماری سایه اش را از سر جهان کم کند و سلامتی و وضعیت عادی به زندگی ها برگردد.
/گیلدا صفری
