اختصاصی زرجوب، فرهنگ و هنر: ناصر وحدتی، نویسنده و پژوهشگر موسیقی از دیار سبز سیاهکل است که ملودی های محلی و اجراهای خاطره انگیزش بخش مهمی از موسیقی محلی و بومی این روزهای گیلان است.
وی که تا کنون انتشار پانزده عنوان کتاب را در کارنامه هنری خود به ثبت رسانده، در گفت و گویی کوتاه با بخش فرهنگ و هنر زرجوب به بررسی وضعیت این روزهای موسیقی ایران پرداخت.
ناصر وحدتی متولد روستای لیش سیاهکل ، اواز را از همان دوره کودکی آغاز کرد او خاطر نشان کرد: “خانه ي ما با شاليزار چند قدم فاصله داشت ، مادر، مادربزرگ من و زنان ليش موقع وجين شورانگيز ترين آوازها را مي خواندند و طنین صدای آنها جزئی از خاطرات کودکی و نوجوانی من است .
وحدتی که ترانه هایش همواره مورد اقبال طرفدار موسیقی بومی قرار دارد و اجراهایش چه در ایران چه در خارج از ایران مورد استقبال عالی روبرو بوده، درباره حال و روز این روز های موسیقی بومی گفت: هر كس كه صدايي دارد كه خوانتده نيست عنوان خواننده را به کسی بگویید که اصول خوانندگی را بلد باشد.
بین آثاری که تا به امروز از هنرمند اصیل گیلانی شنیده ایم ترانه “آها بگو” جز ترانه های بومی است که در سطح بین المللی شنیده شده است.
این خواننده بومی محلی ضمن سپاس از همه مخاطبانی که تا کنون مشوق و شنوده آثارش بودند تاکید کرد: “هیچ گاه موسیقی گیلانی را رها نمی کنم و تا زنده ام به این موسیقی وفادار می مانم.”
او در ادامه با بیان اینکه تا الان اجازه نداده ام از سرمايه داري بخواهند از كنسرت من حمايت كند گفت: طرفدارانم همیشه به من لطف داشتند اما نیازی به اسپانسر ندارم.
وی با اشاره به اینکه نیازی به حمایت هیچ نهادی ندارم گفت: “همین که موسیقی و کلیپ های من در گوشی های مردم ایران بیش از شبکه های تلویزیونی شنیده و دیده می شود برای من کافیست و بزرگترین دلیلیست که برای آن ها بخوانم”
ناصر وحدتی در پایان گفت و گو خود بازرجوب ضمن آرزوی سلامتی برای همه تاکید کرد از متولیان هنر گلایه ای ندارم، هرکس در حد توان خود به موسیقی و جوانان فعال در این عرصه خدمت کند ، قابل تقدیر است.
گفت و گو: گیلدا صفری
